ดูเหมือนข่าวพาดหัวและภาพยนตร์จะทุ่มเทความสนใจไปที่การป้องกันอาชญากรรมไซเบอร์ และการรั่วไหลของข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ที่เป็นความลับสุดยอดขององค์กร แต่การควบคุมความปลอดภัยหลักในองค์กรทั้งหลายยังคงเป็นการควบคุมการเข้าออกเชิงกายภาพ (physical access security) โดยการกำหนดสิทธิผู้เข้าถึงพื้นที่ในสำนักงาน ศูนย์ข้อมูล และสถานที่ต่าง ๆ ยังคงใช้การป้องกันที่หน้าประตูทางเข้าออกโดยใช้อุปกรณ์แบบเดียวกันอันได้แก่ สมาร์ตการ์ด และอุปกรณ์แบบอื่น ๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ใช้กันทั่วไปในสำนักงาน
ในโลกยุคปัจจุบันที่พนักงานทุกคนล้วนมีสมาร์ตโฟนใช้ในการติดต่อสื่อสาร ความบันเทิงและแม้กระทั่งในการทำงาน องค์กรจึงมีความต้องการอยากจะใช้ประโยชน์จากโลกที่ทุกสิ่งทุกอย่างต้องทำอยู่บนอุปกรณ์พกพาอัจฉริยะนี้ให้เข้ามาบรรจบกับระบบควบคุมความปลอดภัยในการเข้าออกสำนักงาน โดยหลอมรวมระบบเครือข่ายดิจิทัลและระบบการควบคุมความปลอดภัยในการเข้าออกของพนักงานเข้าด้วยกัน และทำให้เกิดสภาพแวดล้อมในการทำงานที่มีการเชื่อมโยงมากยิ่งขึ้น
อุปกรณ์พกพาอัจฉริยะมีอยู่ในทุก ๆ ที่
จำนวนผู้ใช้สมาร์ตโฟนทั่วโลกคาดว่าจะถึง 6.1 พันล้านคนในปี พ.ศ. 2563 นั้นคือประมาณ 70 % ของประชากรโลกในขณะนั้น ตามรายงานของ Ericsson ผู้ใช้สมาร์ตโฟนในเอเชียที่เคยมีเพียงประมาณพันล้านคนในปี พ.ศ. 2558 และพุ่งทะยานไปถึง 1.48 พันล้านคนในปี พ.ศ. 2562
นอกจากนั้น ยังมีอุปกรณ์อัจฉริยะอันใหม่เกิดขึ้นเรียกว่า อุปกรณ์สวมใส่อัจฉริยะ (smart wearables) อย่างเช่นแว่นตา นาฬิกา และอุปกรณ์พกพาทางด้านการออกกำลังกายและการดูแลรักษาสุขภาพ จะยิ่งเพิ่มจำนวนของอุปกรณ์พกพาอัจฉริยะในตลาดให้มากยิ่งขึ้น IDC คาดว่าตลาดอุปกรณ์สวมใส่อัจฉริยะทั่วโลกพอถึงสิ้นปี พ.ศ. 2559 จะมีอุปกรณ์สวมใส่ถูกขายไปทั้งหมดถึง 111.1 ล้านชิ้น และพุ่งขึ้นไปถึง 214.6 ล้านชิ้นในปี พ.ศ. 2562 ทำให้เป็นทางเลือกใหม่แทนพวกคีย์การ์ด สมาร์ตการ์ดและอุปกรณ์แบบธรรมดาที่ใช้กับระบบควบคุมการเข้าออกสำนักงานในปัจจุบัน เพราะว่าความสะดวกในการพกพาอุปกรณ์สวมใส่เหล่านี้และความสามารถใช้งานได้หลากหลายนั้นเอง
องค์กรทั้งหลายคาดหวังว่าโลกต่อไปจะเป็นยุคของทุกสิ่งทุกอย่างต้องทำบนอุปกรณ์พกพา (mobile-first world) การขยายระบบการควบคุมการเข้าออกเชิงกายภาคไปสู่อุปกรณ์พกพาอัจฉริยะ จะเพิ่มประสิทธิภาพให้แก่องค์กรในการสร้างระบบให้เป็นอัตโนมัติมากขึ้นและขจัดงานที่ต้องทำด้วยมือในหลายขั้นตอนลง ลองจิตนาการว่ามันเปลี่ยนแปลงการเข้าถึงสถานที่ต่าง ๆ ทั่วโลกในแต่ละวันได้อย่างไรดู
พนักงานผู้หนึ่งกำลังเดินทางเพื่อไปสถานที่อีกแห่งหนึ่งของบริษัทเพื่อเข้าร่วมประชุม ก่อนที่จะมาถึง เขาแจ้งวันที่ เวลาและระยะเวลาที่จะใช้สถานที่นั้นแก่ผู้ดูแลระบบรักษาความปลอดภัยของสถานที่นั้น ซึ่งจะสร้าง PACS ID ให้แก่พนักงานคนนั้นและสิทธิที่เกี่ยวข้องโดยส่งผ่านเว็บท่าในการควบคุมการเข้าออกผ่านอุปกรณ์โมไบล์ (mobile access portal) ไปยังสมาร์ตโฟนของเขา
ด้วยอุปกรณ์พกพาของพนักงานคนนั้นเอง เขาสามารถเข้าสู่บริเวณที่จอดรถและสถานที่นั้น และพร้อมที่จะเข้าสู่ห้องประชุมที่มีการประชุมได้เลย การเข้าถึงโดยใช้สมาร์ตโฟน (Mobile access) ทำให้เขาดำเนินการต่าง ๆ ในสถานที่นั้นได้อย่างราบรื่นตามสิทธิที่มอบให้และเมื่อการประชุมนั้นสิ้นสุดลง สิทธิชั่วคราวในการเข้าใช้สถานที่นั้นจะถูกตั้งโปรแกรมให้สิ้นสุดลงเองโดยอัตโนมัติ
ประโยชน์ของการเข้าถึงโดยใช้สมาร์ตโฟนและอุปกรณ์พกพาอัจฉริยะต่าง ๆ
1. อิสรภาพในการการเข้าถึงโดยใช้ สมาร์ตโฟน แท็บเล็ต แถบรัดข้อมือ (wristbands) นาฬิกาและอุปกรณ์สวมใส่อัจฉริยะอื่น ๆ แทนคีย์การ์ดและสมาร์ตการ์ดทำให้มีทางเลือกและสะดวกมากขึ้นกับพนักงานหรือผู้ใช้ในการเปิดประตูเข้าสู่สำนักงาน
2. การเชื่อมต่อผ่านอุปกรณ์พกพาอัจฉริยะจะเป็นหนทางใหม่ในการจัดการแสดงอัตลักษณ์บนโมไบล์ (mobile identities) ในอนาคตอันใกล้
3. การเข้าถึงผ่านอุปกรณ์โมไบล์ (Mobile access) สามารถช่วยเสริมระบบโซลูชั่นควบคุมการเข้าออกที่มีอยู่เดิมโดยให้ทางเลือกใหม่ ๆ ให้แก่พนักงาน ขณะที่ยังคงระบบเดิมที่ใช้ สมาร์ตการ์ด หรือ key fobs เหมือนเดิมไว้ได้
ด้าน อเล็ก ตัน ผู้อำนวยการฝ่ายขายภาคพื้นเอเชีย ด้าน Physicals Access Control System ของ HID กล่าวว่า “ ทุกวันนี้องค์กรต่าง ๆ เริ่มต้นที่จะมองหาประโยชน์จากการหลอมรวมระบบควบคุมการเข้าออกเชิงกายภาพเข้าด้วยกันกับระบบดิจิทัล เนื่องจากอุปกรณ์โมไบล์กำลังเข้ามาเปลี่ยนแปลงวิถีการทำงานของพนักงานและองค์กรในเรื่องเกี่ยวกับ กระบวนการทำงาน ระบบเครือข่าย และความปลอดภัย การนำอุปกรณ์โมไบล์เข้ามาร่วมเป็นอุปกรณ์ในการกำหนดความปลอดภัยในการเข้าถึงจะทำให้ผู้ใช้มีความสะดวกสบายมากขึ้น องค์กรสามารถจัดการควบคุมดูแลได้ง่ายขึ้น มีความปลอดภัยมากกว่าระบบดั้งเดิมที่เป็นเทคโนโลยีรุ่นเก่า และสร้างโอกาสให้สามารถดูแลความปลอดภัยได้ครอบคลุมทั้งระบบเครือข่ายดิจิทัลและทางกายภาพซึ่งไม่เคยมีมาก่อนในอุปกรณ์ควบคุมการเข้าถึงแบบดั้งเดิม”